بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن، فسفر و پتاسیم بر ویژگی های کمی، کیفی و عمر گلجایی گل ورد (رز) رقم ریویرا

گل ورد (رز) یکی از مهم ترین و اقتصادی ترین گل های زینتی است که در دنیا کشت می شود. ایران یکی از مناسب ترین مناطق دنیا برای تولید و پرورش گل و گیاهان زینتی می باشد و با دارا بودن اقلیم های متعدد، امکان پرورش گونه های گیاهی مختلف به ویژه ورد را در تمام فصل های سال دارد. اما تاکنون بدلیل کیفیت پایین وردهای بریدنی ،امکان صادرات مطلوب این محصول فراهم نیامده است. به نظر می رسد تطبیق رژیم های غذایی توصیه شده توسط شرکت های تکثیر کننده پایه های گل ورد با شرایط ایران یکی از مهم ترین عوامل در بهبود کیفیت گل های بریدنی است. در این تحقیق با در نظر گرفتن دو سطح نیتروژن، دو سطح فسفر و سه سطح پتاسیم به عنوان مهم ترین عناصر موثر در کیفیت گل، سعی در یافتن بهترین محلول غذایی برای افزایش کیفیت گل و عمر گلجایی گل های بریدنی ورد رقم ریویرا شده است. مقدار عناصر دیگر برابر با محلول استاندارد در نظر گرفته شد. برای یافتن بهترین محلول غذایی بر طبق شرایط ایران از جی فی پات تجاری وارداتی از کشور هلند استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمار t10 (n=300ppm,p=70ppm, k=160ppm) باعث افزایش قطر ساقه، طول گل و پهنای جام شد. در صورتیکه تیمار t9 (n=150ppm, p=70ppm, k=350ppm)که سطح نیتروژن کمتری دارد باعث افزایش عملکرد و عمر گلجایی شد. نتایج نشان داد که کیفیت ظاهری گل ها با افزایش نیتروژن بهبود می یابد در صورتیکه افزایش عمر گلجایی و عملکرد در تیماری که میزان پتاسیم بیشتر و نیتروژن کمتری دارد بیشتر است.